خشكي زاينده رود و تبعاتي كه براي اصفهان به همراه داشته است كم نيست، به خصوص در عرصه كشاورزي هم براي كشاورزان مشكلات زيادي ايجاد كرده و هم پژوهشگران و مسوولان را به اين فكر واداشته است كه شايد بازنگري‌هايي در خصوص الگوی کشت در استان لازم باشد به ویِِژه برای برخی از محصولات که يكي از مهمترين آنها برنج است كه قدمتي چند صد ساله در اصفهان دارد و براي كشت آن نياز به آب بسيار زيادي است و شايد كشت اين محصول پر مصرف نيز بايد مورد همين بازنگري‌ها قرار گيرد.

يك پژوهشگر عرصه كشاورزي در اين خصوص به خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منطقه اصفهان، گفت: براي كاهش مصرف آب، بالاترين بهره وري آبياري به روش قطره‌اي است.

عبدالرضا اقتداري افزود: به عنوان نمونه براي آبياري 10 هكتار زمين زير كشت هندوانه اگر به صورت قطره‌اي انجام پذيرد آب تنها به اندازه يك هكتار زمين زير كشت، مصرف مي‌شود.

وي با بيان اينكه با وجود مشكلات كم آبي در اصفهان، كشت برنج صحيح نيست، ادامه داد: سطح زير كشت برنج را نمي‌توان به صورت قطره‌اي آبياري كرد و تنها به روش غرق آبي مي‌توان اين كشت را آبياري نمود.

وي اضافه كرد: تنها در زمين‌هاي حاشيه رودخانه كه داراي رطوبت كافي هستند و آب آبياري به صورت غرق آبي، دوباره به رودخانه باز مي‌گردد، براي كشت برنج مناسب است كه متاسفانه در حال حاضر رودخانه خشك شده است.

اقتداري با بيان اينكه مي‌توان با روش اصلاح نباتات بذرهايي مقاوم در برابر خشكي و افزايش راندمان در مصرف آب ايجاد كرد، گفت: در حال حاضر بذرهايي نياز است كه بتواند راندمان بيشتري در مصرف آب داشته باشد.

وي تصريح كرد: البته در حال حاضر به وسيله روش اصلاح نباتات دانشمندان موفق شده‌اند تنها 10 درصد سيستم‌ها و ژن‌هاي بذر را براي اين اصلاحات بزرگ تغيير دهند.

این پژوهشگر عرصه كشاورزي به روش تغيير ساختار فتوسنتزي به عنوان يك شيوه بسيار مناسب و البته پرهزينه براي افزايش راندمان مصرف آب در گياه اشاره كرد و افزود: با بررسي‌هاي انجام گرفته مشخص شد كه اگر به وسيله اين روش گندم در كشور توليد شود، آبي به اندازه هشت مخزن پر از آب كه هر مخزن به اندازه‌ي زاينده رود است صرفه جويي خواهد شد.

وي ادامه داد: البته اين روش مستلزم كار و هزينه زياد خواهد بود.